Capelle aan den IJssel -
Martijn van Winkelhof en Joost Eerdmans maken boek met spraakmakende interviews over Pim Fortuyn.
“Het moest vooral geen ode worden. We wilden een boek maken over de mens, het fenomeen en de periode Pim Fortuyn. De personen die in dit boek aan bod komen hebben allen een zeer andere kijk op Fortuyn, daarom is dit boek in onze ogen geslaagd”, zo stelt Martijn van Winkelhof, een van de samenstellers van het boek ‘10 jaar zonder Pim’. Het is dit weekend precies tien jaar geleden dat Pim Fortuyn op het Hilversumse Mediapark werd vermoord. Joost Eerdmans, nu wethouder in Capelle aan den IJssel en ooit kamerlid voor de LPF maakte samen met Martijn van Winkelhof, een buurtgenoot van Fortuyn tijdens zijn politieke opkomst, het boek ‘10 jaar zonder Pim’. Hierin vragen zij prominenten een decennium later om hun licht laten schijnen op een van Neerlands opvallendste politici.
Eerdmans: “We hebben twaalf verschillende personen, uiteenlopend van Harry Mens tot Ivo Opstelten en van Paul Schnabel tot Marcel van Dam, de zelfde vragen gesteld. Zij buigen zich onder meer over de politieke nalatenschap van Pim. Iedereen heeft daar een eigen kijk op, maar als je het mij vraagt is dat een trieste balans.” Eerdmans laat in zijn voorwoord blijken dat er eigenlijk maar één thema waar Fortuyn voor streed echt is blijven hangen. “De publieke sector is nu veel meer afrekenbaar op prestaties, maar nog altijd wordt de hand voor de ogen gehouden als het gaat om vriendjespolitiek en integratieproblemen.”
Martijn van Winkelhof, die jarenlang tegenover Fortuyn woonde, heeft zich altijd verwonderd over de manier waarop de politicus verschillende mensen aansprak. “Vooral in Rotterdam liepen mensen uit alle lagen van de bevolking met hem weg. En ook nog tien jaar na dato spreekt hij nog veel mensen aan. En zijn dood heeft natuurlijk ook bijgedragen aan de mythevorming, wat verschillende prominenten ook stellen.”
Eén van de terugkerende elementen in ‘10 jaar zonder Pim’ is de vraag of Geert Wilders zijn opvolger is. Van Winkelhof: “Frappant is dat niemand daar volmondig ‘ja’, op antwoordt. Hij heeft volgens vele wel gebruik gemaakt van punten uit Fortuyns visie, maar is vooral in het debat anders. Hij gaat de discussie niet aan, iets wat Fortuyn juist wel deed, aldus de twaalf prominenten uit het boek. Paul Schnabel zegt dat het grootste verschil eigenlijk is dat Pim Fortuyn door iedereen geliefd wilde worden, en dat Wilders er minder geen moeite mee heeft om vijanden te maken.”
Volgens Joost Eerdmans is de manier waarop hij omging met de winst van de Rotterdamse gemeenteraadsverkiezingen hier een typerend voorbeeld van. “Hij heeft hier eigenlijk een heel terughoudende rol aangenomen. En is bijvoorbeeld heel gul geweest met het verdelen van de portefeuilles van de wethouders. Hij wilde boven alles de stad vooruit helpen.”
Eerdmans zegt Fortuyn nog elke dag te missen. “Maar niet omdat het zo’n grote vriend van me was. Dat was het niet. Ik mis hem als politicus. Ik mis zijn visie en andere kijk op belangrijke onderwerpen. En als je naar het huidige politieke landschap kijkt, dan merk je dat de kiezer hem ook mist.”
